1 files changed, 0 insertions, 558 deletions

diff --git a/runtime/doc/vim-pl.1 b/runtime/doc/vim-pl.1
deleted file mode 100644
index d506b33c98..0000000000
--- a/runtime/doc/vim-pl.1
+++ /dev/null
@@ -1,558 +0,0 @@
-.TH VIM 1 "2006 kwi 11"
-.SH NAME
-vim \- Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty
-.SH SYNOPSIS
-.br
-.B vim
-[opcje] [plik ..]
-.br
-.B vim
-[opcje] \-
-.br
-.B vim
-[opcje] \-t znacznik
-.br
-.B vim
-[opcje] \-q [plik_błędu]
-.PP
-.br
-.B ex
-.br
-.B view
-.br
-.B gvim
-.B gview
-.B evim
-.B eview
-.br
-.B rvim
-.B rview
-.B rgvim
-.B rgview
-.SH OPIS
-.B Vim
-jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Może być
-używany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych.
-Użyteczny zwłaszcza przy edycji programów.
-.PP
-Posiada wiele usprawnień w porównaniu z Vi: wielopoziomowe cofanie zmian,
-wiele okien i buforów, podświetlanie składni, edycja linii poleceń,
-uzupełnianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd.
-Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania różnic pomiędzy
-.B Vimem
-i Vi.
-.PP
-W czasie korzystania z
-.B Vima
-można uzyskać obszerną pomoc z systemu pomocy on-line dzięki poleceniu ":help".
-Zobacz rozdział POMOC ON-LINE poniżej.
-.PP
-Najczęściej
-.B Vim
-jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem
-.PP
-	vim plik
-.PP
-Bardziej ogólnie
-.B Vim
-jest uruchamiany poprzez:
-.PP
-	vim [opcje] [lista plików]
-.PP
-Jeśli brak listy plików edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym
-wypadku istnieje dokładnie jedna z czterech możliwości by wybrać jeden
-lub więcej plików do edycji.
-.TP 12
-plik ..
-Lista nazw plików.
-Pierwsza nazwa będzie nazwą bieżącego pliku, który zostanie wczytany
-do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do
-kolejnych plików można przejść dzięki poleceniu ":next". By otworzyć
-plik, którego nazwa zaczyna się od myślnika należy listę plików
-poprzedzić "\-\-".
-.TP
-\-
-Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wejścia. Polecenia są
-odczytywane ze standardowego wyjścia błędów, którym powinien być
-terminal (tty).
-.TP
-\-t {znacznik}
-Plik do edycji i początkowa pozycja kursora zależy od "znacznika",
-rodzaju etykiety goto.
-{znacznika} szuka się w pliku tags, związany z nim plik staje się
-plikiem bieżącym i wykonuje się powiązane polecenie.
-Zazwyczaj używa się tego sposobu dla programów w C, w których wypadku
-{znacznik} może być nazwą funkcji.
-W efekcie plik zawierający określoną funkcję staje się plikiem
-bieżącym a kursor jest umieszczony na początku funkcji.
-Zobacz ":help tag-commands".
-.TP
-\-q [plik_błędów]
-Zacznij w trybie quickFix.
-Plik [plik_błędów] zostaje zinterpretowany i pokaże się pierwszy błąd.
-Jeśli brak opcji [plik_błędów] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji
-\&'errorfile' (domyślnie "AztecC.Err" dla Amigi, "errros.err" dla innych
-systemów.
-Do kolejnych błędów można przeskoczyć dzięki poleceniu ":cn".
-Zobacz ":help quickfix".
-.PP
-W zależności od wywołania
-.B Vim
-zachowuje się inaczej (program może być cały czas tym samym
-plikiem).
-.TP 10
-vim
-"Normalny" sposób, wszystko jest domyślne.
-.TP
-ex
-Zacznij w trybie Ex.
-Przejdź do trybu Normalnego poleceniem ":vi".
-Można także uruchomić poprzez argument "\-e".
-.TP
-view
-Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposób będziesz chroniony
-przed zapisywaniem pliku. Można także uruchomić poprzez argument
-"\-R".
-.TP
-gvim gview
-Wersja GUI.
-Uruchamia nowe okno.
-Można także uruchomić poprzez argument "\-g".
-.TP
-evim eview
-Wersja GUI w łatwym trybie.
-Uruchamia nowe okno.
-Można także uruchomić poprzez argument "\-y".
-.TP
-rvim rview rgvim rgview
-Podobnie jak powyżej, ale z ograniczeniami. Nie będzie można uruchomić
-poleceń powłoki lub zawiesić
-.B Vima.
-Można także uruchomić poprzez argument "\-Z".
-.SH OPCJE
-Opcje można podać w dowolnej kolejności, przed lub po nazwach plików.
-Opcje bez argumentów można łączyć po pojedynczym myślniku.
-.TP 12
-+[num]
-W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num".
-Jeśli brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu.
-.TP
-+/{wzór}
-W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wystąpieniu
-{wzór}.
-Zobacz ":help search-pattern" by dowiedzieć się jakie są możliwe
-wzorce wyszukiwania.
-.TP
-+{polecenie}
-.TP
-\-c {polecenie}
-{polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta się pierwszy plik.
-{polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex.
-Jeśli {poleceni} zawiera białe znaki musi być umieszczone w podwójnych
-cudzysłowach (zależy to od używanej powłoki).
-Przykład: Vim "+set si" main.c
-.br
-Uwaga: Można użyć do 10 poleceń "+" lub "\-c".
-.TP
-\-S {plik}
-{plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku.
-Jest równoważne \-c "source {plik}".
-{plik} nie może zaczynać się '\-'.
-Jeśli nie podano {plik} zostanie użyty "Session.vim" (działa tylko
-wtedy jeśli \-S jest ostatnim argumentem).
-.TP
-\-\-cmd {polecenie}
-Podobne do "\-c", ale polecenie jest wykonywane tuż przed
-interpretacją jakiegokolwiek pliku vimrc.
-Można użyć do 10 takich poleceń, niezależnie od poleceń od "\-c"
-.TP
-\-A
-Jeśli
-.B Vim
-został skompilowany ze wsparciem dla języków arabskich (edycja od
-prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia
-.B Vima
-w trybie arabskim, np. ustawia się opcja 'arabic'. W innym wypadku
-pojawi się komunikat błędu i
-.B Vim
-zakończy działanie.
-.TP
-\-b
-Tryb binarny.
-Ustawi się kilka opcji, które umożliwią edycję plików binarnych lub
-wykonywalnych.
-.TP
-\-C
-Kompatybilny. Ustawia opcję 'compatible'.
-W ten sposób 
-.B Vim
-będzie zachowywał się jak Vi, nawet jeśli istnieje plik .vimrc.
-.TP
-\-d
-Uruchom w trybie diff.
-Powinno się użyć dwóch, trzech lub czterech nazwy plików jako argumentów.
-.B Vim
-otworzy wszystkie te pliki i pokaże różnice między nimi.
-Działa jak vimdiff(1).
-.TP
-\-d {urządzenie}
-Otwórz {urządzenie} by używać jako terminal.
-Tylko na Amidze.
-Przykład:
-"\-d con:20/30/600/150".
-.TP
-\-D
-Debugowanie. Przejdź do trybu debugowanie wykonując pierwsze polecenie
-ze skryptu.
-.TP
-\-e
-Uruchom
-.B Vima
-w trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako "ex".
-.TP
-\-E
-Uruchom
-.B Vima
-w ulepszonym trybie Ex, działa tak samo jakby wywołano program jako
-"exim".
-.TP
-\-f
-Pierszy plan. Dla wersji GUI.
-.B Vim
-nie nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony. Na Amidze
-.B Vim
-nie jest uruchomiony ponownie by otworzyć nowe okno.
-Opcja powinna być użyta kiedy
-.B Vim
-jest wywoływany przez program, który ma zaczekać na koniec sesji (np.
-mail).
-Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie będą działać.
-.TP
-\-\-nofork
-Pierwszy plan. Dla wersji GUI.
-.B Vim
-nie oddzieli się od powłoki w jakiej został uruchomiony.
-.TP
-\-F
-Jeśli Vim został skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstów od
-prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi
-.B Vima
-w trybie Farsi, np. zostawią ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'.
-W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
-.B Vim
-zakończy działanie.
-.TP
-\-g
-Jeśli
-.B Vim
-został skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI.
-W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
-.B Vim
-zakończy działanie.
-.TP
-\-h
-Wyświetli krótką pomoc o argumentach linii poleceń i opcjach. Potem
-.B Vim
-zakończy działanie.
-.TP
-\-H
-Jeśli
-.B Vim
-został skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do
-lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi
-.B Vima
-w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'.
-W innym wypadku pojawi się komunikat błędu i
-.B Vim
-zakończy działanie.
-.TP
-\-i {viminfo}
-Kiedy
-.B Vim
-używa pliku viminfo ta opcja wskaże jakiego pliku użyć zamiast
-domyślnego "~/.viminfo".
-Można też ominąć użycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE".
-.TP
-\-L
-To samo co \-r.
-.TP
-\-l
-Tryb Lisp.
-Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'.
-.TP
-\-m
-Zmiana pliku jest niemożliwa.
-Przestawia opcję 'write'.
-Można zmieniać zawartość bufora, ale zapisanie pliku nie jest
-możliwe.
-.TP
-\-M
-Opcje 'modifiable' i 'write' zostaną wyłączone, tak więc zmiany
-w pliku oraz ich zapisanie nie są możliwe. Wartość tych opcji można
-zmienić.
-.TP
-\-N
-Tryb niekompatybilny. Przestawia opcję 'compatible'. Dzięki temu
-.B Vim
-będzie zachowywał się odrobinę lepiej, ale mniej zgodnie z Vi nawet
-jeśli nie istnieje plik .vimrc.
-.TP
-\-n
-Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie będzie
-możliwe.
-Wygodne jeśli instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np.
-dyskietce). Ten cel można osiągnąć także przez ":set uc=0". Można
-odwrócić przez ":set uc=200".
-.TP
-\-nb
-Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentację by
-dowiedzieć się więcej.
-.TP
-\-o[N]
-Otwórz N okien w stosie.
-Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
-.TP
-\-O[N]
-Otwórz N okien obok siebie.
-Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla każdego pliku.
-.TP
-\-p[N]
-Otwórz N kart.
-Kiedy brak N, otwórz jedną kartę dla każdego pliku.
-.TP
-\-R
-Tryb tylko do odczytu.
-Zostanie ustawiona opcja 'readonly'.
-Cały czas można zmieniać bufor, ale będzie istniała blokada by chronić
-przed przypadkowym zapisaniem pliku.
-Jeśli chcesz zapisać plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!".
-Opcja \-R implikuje opcję \-n (zobacz poniżej).
-Opcja 'readonly' może zostać przestawiona poprzez ":set noro".
-Zobacz ":help 'readonly'".
-.TP
-\-r
-Wypisz listę plików wymiany razem z informacjami o nich.
-.TP
-\-r {plik}
-Tryb odzyskiwania danych.
-Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwałtownie przerwanej sesji.
-Plik wymiany to plik z taką samą nazwą co plik oryginalny z dodanym ".swp".
-Zobacz ":help recovery".
-.TP
-\-s
-Tryb cichy. Rozpoczęty tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja
-"\-e" została podana przed opcją "\-s".
-.TP
-\-s {skrypt}
-Zostanie wczytany plik {skrypt}.
-Znaki w pliku zostaną zinterpretowane jakby były wpisywane.
-To samo można osiągnąć poprzez polecenie ":source! {skrypt}".
-Jeśli osiągnięto koniec pliku zanim edytor zakończył działanie, dalsze
-znaki odczytywane są z klawiatury.
-.TP
-\-T {terminal}
-Przekazuje
-.B Vimowi
-nazwę terminalu jakiego używasz.
-Wymagane tylko wtedy jeśli nie działa automatycznie.
-Powinien być to terminal znany
-.B Vimowi
-(builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo.
-.TP
-\-u {vimrc}
-Użyj poleceń z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania.
-Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania zostaną pominięte.
-Używaj do edytowania plików specjalnych.
-Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania poprzez
-podanie nazwy "NONE".
-Zobacz ":help initialization" by poznać więcej szczegółów.
-.TP
-\-U {gvimrc}
-Użyj poleceń z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI.
-Wszystkie inne możliwe pliki uruchamiania GUI zostaną pominięte.
-Można pominąć także wszystkie możliwe pliki uruchamiania GUI poprzez
-podanie nazwy "NONE".
-Zobacz ":help gui-init" by poznać więcej szczegółów.
-.TP
-\-V[N]
-Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomości o tym jaki pliki są wczytywane
-i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny
-argument N jest wartością 'verbose'. Domyślnie 10.
-.TP
-\-v
-Uruchom
-.B Vima
-w trybie Vi, tak jakby program był nazwany "vi". Ma znaczenie
-tylko wtedy jeśli program nazwany jest "ex".
-.TP
-\-w {plik}
-Wszystkie wciśnięcia klawiszy, aż do zakończenia działania programu,
-są zapisywane w {plik} .
-Użyteczne jeśli chce się stworzyć skrypt do użycia z "vim \-s" lub
-":source!".
-Jeśli {plik} istnieje, znaki są dopisywane.
-.TP
-\-W {plik}
-Podobnie do \-w, ale istniejący plik jest nadpisywany.
-.TP
-\-x
-Użyj szyfrowania podczas zapisywania plików. Zostaniesz poproszony
-o podanie klucza.
-.TP
-\-X
-Nie łącz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytuł
-okna i schowek nie będą wykorzystywane.
-.TP
-\-y
-Uruchom
-.B Vima
-w łatwym trybie, tak jakby program został wywołany "evim" lub "eview".
-.B Vim
-będzie zachowywał się bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz.
-.TP
-\-Z
-Tryb ograniczony. Zachowuje się jakby nazwa programu zaczynała się od
-"r".
-.TP
-\-\-
-Oznacza koniec opcji.
-Argumenty po tej opcji będą traktowane jak nazwy plików. Używa się do
-otwierania plików, których nazwy zaczynają się od '\-'.
-.TP
-\-\-echo\-wid
-Wyłącznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyjście.
-.TP
-\-\-help
-Wyświetl informację o pomocy i zakończy, to samo co"\-h".
-.TP
-\-\-literal
-Potraktuj nazwy plików dosłownie i nie rozwiązuj kwantyfikatorów. Nie
-ma znaczenia na Uniksach gdzie powłoka rozwiązuje kwantyfikatory.
-.TP
-\-\-noplugin
-Pomiń ładowanie wtyczek. Implikowane przy \-u NONE.
-.TP
-\-\-remote
-Połącz się z serwerem Vima i edytuj w nim resztę plików podanych jako
-argumenty. Jeśli nie znaleziono serwera zostanie zgłoszony błąd a pliki zostaną
-otwarte w bieżącym Vimie.
-.TP
-\-\-remote\-expr {wyrażenie}
-Połącz z serwerem Vima, rozwiąż w nim {wyrażenie} i wypisz rozwiązanie
-na standardowe wyjście.
-.TP
-\-\-remote\-send {klawisze}
-Połącz z serwerem Vima i wyślij do niego {klawisze}.
-.TP
-\-\-remote\-silent
-Tak samo jak \-remote, ale bez ostrzeżenia kiedy nie znaleziono
-serwera.
-.TP
-\-\-remote\-wait
-Tak samo jak \-remote, ale Vim nie zakończy dopóki pliki pozostaną
-otwarte.
-.TP
-\-\-remote\-wait\-silent
-Tak samo jak \-\-remote\-wait, ale bez ostrzeżenie kiedy nie
-znaleziono serwera.
-.TP
-\-\-serverlist
-Wypisz nazwy wszystkich serwerów Vima jakie można znaleźć.
-.TP
-\-\-servername {nazwa}
-Użyj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla bieżącego Vima o ile
-nie połączone z argumentem \-\-remote, wtedy jest to nazwa serwera do
-połączenia.
-.TP
-\-\-socketid {id}
-Wyłącznie GTK GUI: Użyj mechanizmu GtkPlug by uruchomić gvima w innym
-oknie.
-.TP
-\-\-version
-Wypisz informację o wersji i zakończ.
-.SH POMOC ON-LINE
-By rozpocząć wpisz ":help" w
-.B Vimie
-Wpisz ":help temat" by uzyskać pomoc na określony temat.
-Przykład: ":help ZZ" by uzyskać pomoc na temat polecenia "ZZ".
-Użyj <Tab> i CTRL\-D aby uzupełnić tematy (":help
-cmdline\-completion"). W plikach pomocy istnieją znaczniki by ułatwić
-skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linków hipertekstowych,
-zobacz ":help").
-Można w ten sposób zobaczyć całą dokumentację, np. ":help syntax.txt".
-.SH PLIKI
-.TP 15
-/usr/local/lib/vim/doc/*.txt
-Dokumentacja
-.B Vima
-Użyj ":help doc\-file\-list" aby uzyskać pełną listę.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/doc/tags
-Plik znaczników służy do znajdowania informacji w plikach dokumentacji.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/syntax/syntax.vim
-Globalne uruchamianie podświetlania składni.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/syntax/*.vim
-Pliki składni dla różnych języków.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/vimrc
-Globalny plik uruchamiania
-.B Vima
-.TP
-~/.vimrc
-Osobiste parametry uruchamiania
-.B Vima
-.TP
-/usr/local/lib/vim/gvimrc
-Globalne uruchamianie gvima.
-.TP
-~/.gvimrc
-Osobiste parametry uruchamiania gvima.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/optwin.vim
-Skrypt używany w poleceniu ":options", dobry sposób do przeglądania
-i ustawiania opcji.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/menu.vim
-Globalne uruchamianie menu gvima.
-.TP
-/usr/local/lib/vim/bugreport.vim
-Skrypt służący do tworzenia raportów o błędach. Zobacz ":help bugs".
-.TP
-/usr/local/lib/vim/filetype.vim
-Skrypt do wykrywania typu pliku według jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'".
-.TP
-/usr/local/lib/vim/scripts.vim
-Skrypt do wykrywania typu pliku według jego zawartości. Zobacz ":help 'filetype'".
-.TP
-/usr/local/lib/vim/print/*.ps
-Pliku używane do drukowania PostScriptu.
-.PP
-Najświeższe wiadomości na stronie
-.B Vima:
-.br
-<URL:http://www.vim.org/>
-.SH ZOBACZ TAKŻE
-vimtutor(1)
-.SH AUTOR
-.B Vim
-został napisany przez Brama Moolenaara z dużą pomocą innych osób.
-Zobacz ":help credits" w
-.B Vimie.
-.br
-.B Vim
-bazuje na Steviem, nad którym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews
-i G.R. (Fred) Walter.
-Mało już zostało z oryginalnego kodu.
-.SH BŁĘDY
-Prawdopodobne.
-Zobacz ":help todo" by poznać listę znanych problemów.
-.PP
-Pamiętaj że pewna ilość problemów, które mogą być uznawane przez
-niektórych ludzi za błędy są w rzeczywistości spowodowane wiernością
-w odtwarzaniu zachowania Vi.
-Jeśli sądzisz, że inne rzeczy są błędami "ponieważ Vi robi to
-inaczej", powinieneś przyjrzeć się bliżej plikowi vi_diff.txt (lub
-wpisać ":help vi_diff.txt" w Vimie).
-Sprawdź także opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'.